Η ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ ΤΟΥ ΟΥΡΙΚΟΥ..

 

Ουρικό οξύ: 

Τα αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος μπορεί να μην διαγνωστούν εύκολα, επειδή κάποιοι μπορεί να είναι ασυμπτωματικοί. Ωστόσο, οι περισσότεροι άνθρωποι με υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος εμφανίζουν συμπτώματα που οφείλονται σ αυτό.

Η υπερουριχαιμία μπορεί να οδηγήσει σε αρθρίτιδα  παθήσεις των νεφρών  και ανεπάρκεια.

Ουρικό οξύ: 

Οι ιδανικες τιμές ειναι μεταξύ 

3,5 και 7,2 mg / dL.

Η ουρική αρθρίτιδα οφείλεται σε ανοσολογική αντίδραση στην συσσώρευση των κρυστάλλων ουρικού οξέος στις αρθρώσεις. 

Η ουρική αρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από οξύ πόνο στην άρθρωση που επιδεινώνεται ακόμα και στην ελάχιστη πίεση, από φλεγμονή της άρθρωσης, από πυρετό και από ξεφλούδισμα του δέρματος γύρω από την άρθρωση. 

Όταν παμε πανω απο  10 mg/dL, τότε αυξάνεται κατακόρυφα ο κίνδυνος ανάπτυξης ουρικής αρθρίτιδας.

Πέτρες στα νεφρά εχουμε σε υψηλά επίπεδα ουρικού και αυτές  μπορεί να περάσουν απαρατήρητες μέχρις ότου να κολλήσουν στον ουρητήρα. 

Τότε προκαλούν οξύ πόνο, επώδυνη και συχνότερη ούρηση, αίμα στα ούρα, ή ναυτία και έμετο. 

Ενα 10% των λίθων των νεφρών αποτελούνται από ουρικό οξύ.

Οι πέτρες  βρίσκονται σε ασθενείς με ουρική αρθρίτιδα, αλλα και στο 20% των ασθενών που έχουν υψηλά επίπεδα ουρικού και όχι αρθρίτιδα. 

Τα κλασικά συμπτώματα των λίθων  είναι ο ξαφνικός και έντονος πόνος στην κοιλιά, τα πλευρά, και τη βουβωνική χώρα, που 

“έρχεται και να φεύγει”. 

Ακομα εχουμε αίμα στα ούρα επώδυνη ούρηση και, εάν υπάρχει δευτερεύουσα μόλυνση, μπορεί να εκδηλωθεί και πυρετός.

Νεφρική ανεπάρκεια. 

Το πιο σοβαρό σύμπτωμα που συνδέεται με υψηλο ουρικο  είναι η νεφρική ανεπάρκεια, η οποία εκδηλώνεται με  μειωμένη ούρηση, δύσπνοια, οίδημα στα άκρα, σύγχυση και υπνηλία, κόπωση, ή πόνο στο στήθος.

Η νεφρική ανεπάρκεια μπορεί να αναπτυχθεί σε ασθενείς με λευχαιμία, λέμφωμα 

Hodgkin και λέμφωμα μη-Hodgkin, 

λόγω των αυξημένων επιπέδων ουρικού . Αυτό είναι συνήθως ένα επακόλουθο της χημειοθεραπείας, η οποία σκοτώνει τα κακοήθη κύτταρα και απελευθερώνει ουρικό οξύ.

Τι τρωμε..

Λαχανικά: 

Λαχανικά με υψηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες δεν αυξάνουν τον κίνδυνο ουρικής αρθρίτιδας ή τα επαναλαμβανόμενα επεισόδια ουρικής αρθρίτιδας. 

Τρωμε σπανάκι,μπιζέλια κουνουπίδι   και μανιτάρια.

Σταματαμε το κοκκινο κρεας ιδιως το συκώτι,  τα γλυκάδια, τα οποία έχουν υψηλά επίπεδα πουρινων 

Θαλασσινά: 

Δεν τρωμε γαύρο, , σαρδέλα, μύδια, χτένια, πέστροφα, μπακαλιάρο, σκουμπρί και τόνο.

Ουτε σταγονα..Αλκοόλ: αυξάνει την παραγωγή ουρικού , ενώ  συμβάλλει και στην αφυδάτωση. 

Η μπύρα, ειδικά, σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο ουρικής αρθρίτιδας και επαναλαμβανόμενες εξάρσεις της.

Βιταμίνη C: 

Η βιταμίνη C μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των επιπέδων ουρικού οξέος. 

ΠΗΓΗ: www.giatros-in.gr