ΟΥ ΓΑΡ ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΟΝΟΝ

Όλοι οι άνθρωποι θέλουμε την ανεξαρτησία μας. 

Να κινούμαστε, να αποφασίζουμε για τον εαυτό μας και 

Να αυτοεξυπηρετούμαστε. 

Όταν όμως μεγαλώνουμε, είναι δύσκολο να έχουμε την ανεξαρτησία μας. 

Ο ηλικιωμένος δεν μπορεί να αποφασιζει μονος του. 

Ενας άλλος τον ελέγχει και τον σταματάει. 

Εκεί που έπαιρνε αποφάσεις για όλη την οικογένεια, 

τώρα υπακούει σε κάποιον άλλο. 

Όλα αυτά αναστατώνουν και δυσκολεύουν την καθημερινότητα.

Ξαφνικά μέσα στον χώρο του, υπάρχει ένας ξένος . 

Ακόμα κι αν δεν μένει συνέχεια στο σπίτι, 

είναι ένας τρίτος που εισβαλλει στην ιδιωτικότητα του .

Πολλοί της τρίτης ηλικίας γυναίκες και άντρες ντρέπονται να κάνουν μπάνιο μπροστά σε έναν ξένο. 

Κάποιοι νιώθουν ότι υπάρχει μια γυναίκα που  τους παρακολουθεί και αυτό τους αγχώνει. 

Οι καθημερινές ρουτίνες γίνονται μπροστά ή ακόμα και με έναν ξένο άνθρωπο. 

Η τουαλέτα και άλλες συνήθειες γίνονται ξαφνικά συλλογικές.

Βέβαια, ο φροντιστής είναι για το δικό τους καλό, αλλά αυτό πολλές φορές δυσκολεύονται να το κατανοήσουν. Αν μαλιστα εχουν το : Μακρυ ταξιδι μεσ τη Νυχτα της ανοιας...

Πολλοί ηλικιωμένοι νιώθουν ευάλωτοι λόγω προβλημάτων υγείας και δεν θέλουν να το βλέπουν τρίτοι. 

Αν έχουν ακράτεια, προβλήματα κινητικότητας ή  κάποιο άλλο θέμα υγείας, μπορεί να νιώθουν άβολα να το γνωρίζει και κάποιος τρίτος και μάλιστα να το βιώνει από πρώτο χέρι.

Μπορει στο σπίτι να ζει ένα ζευγάρι ηλικιωμένων και ο φροντιστής να φροντίζει και τους δύο. 

Πολλές φορές θέλουν  να μιλούν ελεύθερα χωρίς να τους ακούει ένα τρίτο αυτί: 

μπορεί να θέλουν να μιλήσουν για τα οικονομικά τους ή για συναισθήματα που δεν θα ήθελαν να ακουστούν από τρίτους. 

Ένα ίδιον της τρίτης ηλικίας είναι η ανασφάλεια. 

Πολλοί  αγχώνονται για τα οικονομικά τους και αν μπορούν να ανταποκριθούν στις οικονομικές απαιτήσεις μιας γυναίκας στο σπίτι. Αυτό μπορεί να τους κάνει εχθρικούς στην παρουσία της.

Μπορεί, για παράδειγμα, να αγχώνονται ότι δεν θα τους μείνουν λεφτά για κάποια ανάγκη ή ότι μπορεί να χρειαστούν υποστήριξη από τα παιδιά τους. 

Αν δε έχουν θέματα υγείας που απαιτούν έξοδα, αυτό το αίσθημα μπορεί να είναι πιο εμφανές.

Σε λίγους  αρέσει η αλλαγή. 

Οι συνήθειές τους χτίστηκαν μέσα σε χρόνια, και η συνύπαρξη μ έναν ξένο στο χώρο τους σημαίνει ότι ξαφνικά πρέπει να τις αλλάξουν.

Όταν ένας ηλικιωμένος έχει μια ρουτίνα, η γυναίκα την αλλάζει. 

Απο πολύ μικρά, όπως πώς κόβει το ψωμί ή πού φυλάει το καρότσι της λαϊκής ,μέχρι τα μεγαλύτερα όπως το τι μαγειρεύει, η παρουσία ενός τρίτου κάνει μεγάλη διαφορά στην αίσθηση ανεξαρτησίας ενός ηλικιωμένου. Πρέπει να μάθουν σε κάτι το νέο, και αυτό σε μεγάλες ηλικίες είναι ιδιαίτερα δύσκολο.

Ο ηλικιωμένος πρέπει επίσης να συνηθίσει σε νέες ρουτίνες: 

για παράδειγμα, η γυναίκα μπορεί να έρχεται στο σπίτι στις 8 το πρωί και φεύγει στις 4, άρα ο ηλικιωμένος πρέπει να έχει ξυπνήσει μέχρι τις 8. 

Το γνώριμο, σύνηθες και εύκολο γίνεται κάτι καινούριο, άγνωστο και δύσκολο.

Και βέβαια στο πίσω μέρος του μυαλού τους μπορεί να υπάρχει η σκέψη ότι μπορεί να αρχίσουν να εξαρτώνται απ αυτή τη γυναίκα, το οποίο θα επιβεβαιώσει πλήρως την απώλεια της ανεξαρτησίας τους.

Όλοι έχουμε μια εικόνα του εαυτού μας. Η ανάγκη για βοήθεια στο σπίτι συχνά την απειλεί. 

Εκεί που ένας ηλικιωμένος μπορούσε να ελέγχει τον εαυτό του και τη ζωή του, ξαφνικά αυτό αλλάζει. 

Μαζί με τα γηρατειά, έρχεται η επιβεβαίωση της ανασφάλειας και της σωματικής και πνευματικής κατάπτωσης. 

Σε κανέναν δεν αρέσει να νιώθει άσχημα για τον εαυτό του και σε κανέναν δεν αρέσει να νιώθει μεγάλος, ανίκανος, ευάλωτος και απροστάτευτος.

Πολλές φορές, μεγαλώνοντας,  γινόμαστε ανασφαλείς. Αν κάποιος μας κλέψει; Αν χάσουμε τα κλειδιά του σπιτιού; Αν η γυναίκα που θα μπει στο σπίτι δεν είναι εμπιστοσύνης; 

Υπάρχει μια δικαιολογημένη καχυποψία που οδηγεί πολλούς ηλικιωμένους στο να μη θέλουν μια γυναίκα στο σπίτι. 

Αγχώνονται αν η γυναίκα θα τους κλέβει λεφτά ή υπάρχοντα και αυτό τους προκαλεί σύγχυση και άγχος.

Η επικοινωνία μεταξύ ηλικιωμένου και βοηθού έχει τις δυσκολίες της.

Μπορεί να μην θέλουν να μιλήσουν για τα συναισθήματά τους και να τους βγαίνει μια επιθετικότητα στην επικοινωνία. 

Μπορεί να θέλουν να διώξουν την γυναίκα και να αρνούνται τη βοήθειά της. 

Τι θα πει η γειτόνισσα αν δει τη γυναίκα να μπαινοβγαίνει

Τι θα σκεφτούν οι φίλοι όταν τους πω ότι δυσκολεύομαι μόνη στο σπίτι; Αυτές είναι μερικές σκέψεις που έχουμε ακούσει από ηλικιωμένους όταν αποκτούν βοήθεια στο σπίτι.

Αγχώνονται για την εικόνα τους προς τους άλλους, τη γειτονιά, τους φίλους, ακόμα και τα παιδιά τους. Πώς θα τους δουν; Μήπως χάσουν τις κοινωνικές επαφές τους; 

Μήπως οι φίλοι τους νιώσουν οίκτο για αυτούς;

Μια γυναίκα είναι μερικές φορές μια καλή λύση όσο ο ηλικιωμενος  εξυπηρετείται, έχει παρέες και απλώς χρειάζεται μιαν υποστήριξη. 

Όταν όμως πολλαπλασιάζονται  οι ανάγκες και η γυναίκα δεν επαρκεί, Τότε ....