ΑΡΘΡΙΤΙΣ...ΤΟΞΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

Μια διαφορετική παράμετρος για την φοβερή αρθρίτιδα.Όλοι έχουμε ακούσει για τα αυτοάνοσα νοσήματα.

Αξιωμα:

Δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα για ποιό λόγο ο ίδιοςο αμυντικός μηχανισμός μας , επιτίθεται στα δικά του κύτταρα.εικαζουμε Υποθετουμε τούτο ή το άλλο,κι επειδή δεν γνωρίζουμε,επιχειρούμε να καταστειλουμε συμπτωματα,με πρώτο και φοβερώτερο τον πονο.

Η αγωγή, κλασσική:

Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη,κορτιζόνη, αντι-TNF, κ.λ.π.

Θεραπεία;

Συμπτωματική. Τίποτα άλλο.Να μην υποφέρεις. Να μην πονάς, υπερβολικά.Θα έχεις έναν γλυκό, υποφερτό πόνο,να σου θυμίζει την φλεγμονη,γιατί τελικά η αρθρίτιδα είναι φλεγμονή των αρθρώσεων.Μας πληροφορεί η κατάληξη-ιτιδα.:οπως φαρυγγίτιδα , δερματίτιδα, αγγειϊτιδα, κλπ.
Αν μείνουμε στο γεγονός ,θα χάσουμε το καράβι.Δηλαδή τί θα μπορούσε να ήταν η αιτία,εκτός φυσικά απ την κληρονομικότητα, που δεν την συζητάμε που εμείς εγκαταστήσαμε αρθρίτιδα;Λίγη ιστορία.
Πρίν είκοσι χρόνια ανακαλύψαμε κάποιες ουσίες που προήγαγαν φλεγμονή.
Τις ονόμασαν προσταγλαδίνες,γιατί ο προστάτης ήταν το σημείο που πρωτοαναγνωρίσθηκαν.Στη συνέχεια, μάθαμε και τα λευκοτρίενια.Με τη μελέτη αυτών των δύο φοβερών παραγόντων φλεγμονής αρχίσαμε να κατανοούμε πώς ωρισμένες τροφες επηρέαζαν τις φλεγμονώδεις αντιδράσεις του οργανισμού μας,όπως είναι η αρθριτιδα και το άσθμα.Είδαμε , έκπληκτοι, γιατί η έκπληξη ακουλουθεί πάντα και τη πιο απλή ιατρική ανακαλυψη,ότι οι εσκιμώοι που κατανάλωναν αποκλειστικά ψάρια λιπαρα,δεν ανέπτυσαν ποτέ φλεγμονές των  αρθρώσεων.

Για χρόνια , ο ιατρικός κόσμος το έψαχνε ,για να καταλήξει, με την βοήθεια και υποβολή των χρηματοδοτών του,φαρμακευτικών εταίρειών , να αναγκασθεί να παραδεχτεί ότι:ΙΣΩΣ το ιχθυέλαιο λάδι της σάρκας των λιπαρών ψαριών,να βοηθούσε σ αυτό, με κάποια στοιχεία  τα Ω3 λιπαρα οξέα που αυτό περιέχει και που απέτρεπαν την φλεγμονή.Και ποιά ήταν αυτά τα στοιχεία το μάθαμε λίγο αργότερα όταν οι επιστήμονες  πάλι έκπληκτοι έφεραν στο φώς το Εικοσιπεντανοϊκο Οξυ Και Το Δοκοσαεξανοϊκό Οξύ,

δύο λιπαρα οξέα μακράς αλυσσίδας άνθρακα απολυτως απαραιτητα για τις κυτταρικές διεργασίες,τα οποία έπαιρναν σε μεγάλες ποσότητες οι εσκιμώοι,και σε ελάχιστες οι κατα τα άλλα καλοζωϊσμένοι αμερικανοί.Τελικά όλοι είδαν οτι τόσο οι προσταγλαδίνες όσο και τα λευκοτριένια, παράγονται απο την διάσπαση ενός άλλου λιπαρού οξέος μακράς αλυσσίδας του αραχιδονικου οξεος. Η γνώση αυτή, σήμερα πλέον είναι πεποιθηση.

Οι τροφές που καταναλώνουμε είναι η αιτία παραγωγής των δύο αυτών στοιχείων, που μεταφέρουν πληροφορίες στα κύτταρα,με επακόλουθο τη ρύθμιση του άνοσου συστήματος,και τη αναπτυξη ή μη φλεγμονών, ανάλογα με το πόσο ψάρι καταναλώνουμε, ή πόσο ιχθυέλαιο προσθέτουμε στα γεύματά μας.

Ας έρθουμε στην ουσία:

Η κατανάλωση κόκκινου κρέατος, και φυτικών λιπαρών ,αραβοσιτέλαιο, ηλιέλαιο,σογελαιο, αραχιδέλαιο,με μεγάλη περιεκτικότητα σε ω6 λιπαρά οξέα,προκαλούν την παραγωγή περισσότερου αραχιδονικουαπ αυτό που χρειάζεται ο οργανισμός,με αποτέλεσμα την δημιουργία λευκοτριενίων που προκαλούν την φλεγμονή. Απέναντι σ αυτά βλέπουμε ότι η κατανάλωση ψαριών λιπαρών, σολομός,οχι αυτος του ιχθυοτροφειου, η  σαρδελλα κλπ, και συμπληρωματικά η λήψη ιχθυελαίου σε μεγάλες ποσότητες,ρυθμίζουν την παραγωγή των προσταγλαδινών,απομακρύνοντας το ενδεχόμενο εμφάνισης των λευκοτριενίων,που σε βάθος χρόνου καταστρέφουν τους ιστούςκαι εγκαθιστούν φλεγμονή.Ισως τα πράγματα να μην είναι τόσο απλά.Ισως όμως και να είναι 

Η απόφαση είναι δική μας.