ΑΝΟΣΟΑΠΟΚΡΙΣΗ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟ

 

 

Από την Ιατρική Σχολη του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ, μαθαινουμε πως η δεύτερη δόση του εμβολίου κατά της COVID-19 προκαλεί ισχυρή ώθηση σε ένα μέρος του ανοσου του εμβολιαζομενου , που εκτος της ισχυρης προστασίας έναντι  του Sars-Cov-2, κανει και πολλα αλλα που μεχρι τωρα αγνοουσαμε, και συνεχως μας εκπλησσουν.

Λίγα ησαν γνωστά για το πώς ακριβώς λειτουργούν τα εμβόλια RNA . 

Έτσι, το βαρος επεσε στην ανοσολογική απόκριση που προκαλείται από ένα εξ αυτών, με εξαιρετική λεπτομέρεια.

Μια  μελέτη, που δημοσιεύθηκε  στο Nature, σχεδιάστηκε για να ανακαλύψει  ποιες επιδράσεις έχει το εμβόλιο     της Pfizer Inc. στα πολυάριθμα συστατικά της ανοσολογικής απόκρισης.

Ανελυθηκαν δείγματα αίματος από άτομα στα οποία χορηγήθηκε το συγκεκριμένο εμβόλιο και μετρηθηαν τα αντισώματα τα επίπεδα των πρωτεϊνών που παίζουν ρόλο στη σηματοδότηση του ανοσοποιητικού συστήματος, ενώ χαρακτήρισαν και την έκφραση κάθε γονιδίου στο γονιδίωμα 242.479 ξεχωριστών τύπων και κατάστασης ανοσοκυττάρων.

Παραδοσιακά, η κύρια ανοσολογική βάση για την έγκριση νέων εμβολίων ήταν η ικανότητά τους να επάγουν εξουδετερωτικά αντισώματα τα οποία ονομάζονται 

Β λεμφοκύτταρα, και μπορούν να προσκολληθούν σε έναν ιό και να τον εμποδίσουν να μολύνει τα κύτταρα.

Τα αντισώματα είναι εύκολο να μετρηθούν, αλλά το ανοσοποιητικό σύστημα είναι πολύ πιο περίπλοκο από αυτό. 

Τα αντισώματα από μόνα τους δεν δικαιολογούν το πιθανό εύρος προστασίας που παρέχει το εμβόλιο.

Αξιολογηθηκε η εξέλιξη όλων των τύπων ανοσοκυττάρων  

που επηρεάζονται από το εμβόλιο, οπως  ο αριθμός τους, η ενεργοποίησή τους, τα γονίδια που εκφράζουν καθώς και τις πρωτεΐνες και τους μεταβολίτες που παράγουν και εκκρίνουν κατά τον εμβολιασμό.

Ένα βασικό συστατικό του ανοσου  συστήματος που εξετάστηκε  ήταν 

τα Τ κύτταρα,ανοσοκύτταρα  τα οποία αναζητούν και καταστρέφουν τα ιικά σωματίδια χωρίς να προσκολλώνται σε αυτά, όπως κάνουν τα αντισώματα, αλλά μάλλον ανιχνεύουν τους ιστούς του σώματος για κύτταρα που φέρουν ενδεικτικά σημάδια ιογενών λοιμώξεων και μόλις τα εντοπίσουν τα καταστρέφουν.

Επιπλέον, το ενδογενές ανοσοποιητικό  σύστημα, μια ποικιλία κυττάρων τα οποία είναι τα πρώτα που αναγνωρίζουν την παρουσία ενός παθογόνου, θεωρείται πλέον τεράστιας σημασίας

Στο πλαίσιο της μελέτης, η ομάδα επέλεξε 56 υγιείς εθελοντές και έλαβε δείγματα αίματος από αυτούς σε πολλαπλά χρονικά σημεία πριν και μετά την πρώτη και τη δεύτερη δόση του εμβολίου.

Διαπίστωσε ότι 

Η δεύτερη δόση ειχε ισχυρά ευεργετικά αποτελέσματα  Προκάλεσε πολλαπλή αύξηση στα επίπεδα αντισωμάτων, με μια ισχυρη απόκριση των Τ-λεμφο-κυττάρων, που απουσίαζε στην πρώτη δόση και παραλληλα μια εντυπωσιακά ενισχυμένη  ενδογενή ανοσοαπόκριση.

Ιδιαίτερα η δεύτερη δόση προκάλεσε κινητοποίηση     μιας πρόσφατα ανακαλυφθείσας ομάδας κυττάρων που είναι από τα πρώτα που αναγνωρίζουν την παρουσία ενός παθογόνου παραγοντα.  

Αυτή η ειδική ομάδα, ένα υποσύνολο άφθονων κυττάρων που ονομάζονται μονοκύτταρα και εκφράζουν υψηλά επίπεδα αντιιικών γονιδίων   αποτελούσε μόνον το 0,01% όλων των κυκλοφορούντων αιμοσφαιρίων  πριν από τον εμβολιασμό.  

Ωστόσο, μετά τη δεύτερη δόση του εμβολίου της Pfizer, οι αριθμοί τους αυξήθηκαν  κατά 100 φορές, και για το μεταφρασουμε επι τοις % αυξηση κατα 10.000% αντιπροσωπεύονταςτο 1% του συνόλου των κυττάρων του αίματος. Επιπλέον, η ¨διάθεσή¨ τους έγινε  λιγότερο φλεγμονώδης, αλλά εντονότερα αντιική. 

Φαίνονται μοναδικά ικανά να παρέχουν ευρεία προστασία έναντι διαφορετικών ιογενών λοιμώξεων. 

Οψομεθα