ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

 

Η Αντισταση στην Ινσουλινη ειναι  νόμισμα με δυο πλευρές.

Δημιουργήθηκε σαν ενας κορυφαίος μηχανισμός επιβίωσης.
Το κυριο καυσιμο του οργανισμου μας ειναι η γλυκοζη. 

Η σταθερότητα  της ρυθμίζεται  αφενος απ την ινσουλινη , αφ ετερου απ  τη γλυκαγόνη, κορτιζόλη, αυξητική ορμόνη, κατεκολαμίνες 

Όταν τρώμε, αποθηκεύεται γλυκόζη και λίπος. Ενώ αντίθετα όταν οι ιστοί έχουν ανάγκη να πάρουν ενέργεια,  αποδίδονται γλυκόζη και λιπαρα οξέα  

Αναβολισμός  Καταβολισμος ειναι οι δυο φάσεις του Μεταβολισμού  

Οταν υπάρχουν ανάγκες για ενέργεια 
οι Αντι-ινσουλινικες ορμόνες κάνουν  Αντίσταση στην Ινσουλίνη, ώστε η γλυκόζη να μην πηγαίνει για αποθήκευση,  και κινητοποιούν και τον λιπώδη ιστό να αποδώσει ενέργεια.

Αρα αυτο που λεμε Αντισταση στην Ινσουλινη  είναι κατι αναγκαίο για τη διατήρηση της ζωής.

Οταν πεφτουμε για υπνο, όσο περνάει η ώρα, ο εγκέφαλος  στερείται γλυκοζης,  και τότε δυο αντι-ινσουλινικες ορμόνες, η κορτιζόλη και η αυξητική παράγουν γλυκόζη από το ήπαρ και κάνουν λιπολυση . 

Ποια ειναι η αλλη πλευρα του νομισματος. 

Όταν δημιουργούμε κακές συνθήκες παθολογικού καταβολισμου τρώμε πολύ , δεν περπαταμε

τρωμε σκουπιδια και να ο  Διαβήτης ΙΙ .
Εχουμε διαταραχές ύπνου , κατάθλιψη ή και στρες
τότε, ο παθολογικός καταβολισμος δημιουργεί παρατεταμένη αντισταση που ξεπερνά τα όρια της συντήρησης και από μηχανισμός επιβίωσης η Αντίσταση στην ινσουλίνη γίνεται 

μηχανισμός αρρωστιας .
Οταν ειμαστε υπερβολικοι στο φαγητο δημιουργουνται  ισχαιμικές αλλοιώσεις του λιπώδους ιστού, και νεκρώσεις, με αποτελεσμα εδαφος φλεγμονής, με απελευθέρωση φλεγμονωδών κυτταροκινων . 

Ετσι σταδιακά οδηγουμεθα στον Διαβητη ΙΙ, αλλα και σε  διαταραχες λιπιδίων , Μεταβολικό Σύνδρομο, για να καταληξουμε σε Καρδιαγγειακές επιπλοκες.

Πηγη Ν. Γεωργιαδης.