Κατ αρχας, να ξεκαθαρισουμε εξαρτηση προκαλουν μονον οι βενζοδιαζεπινες οπως η αλπραζολαμη η λοραζεπαμη και τα παρομοια.
Πρόκειται για φάρμακα ευρείας κατανάλωσης.
Εθισμό προκαλούν και ορισμένα υπνωτικά που δρουν στους ίδιους υποδοχείς στον εγκέφαλο με τα παραπάνω όπως
η ζολπιδέμη και η ζοπικλόνη.
Κανενα άλλο ψυχιατρικό φάρμακο δεν προκαλεί εξάρτηση .
Τονίζουμε ότι και τα πιο βαριά ψυχιατρικά φάρμακα δεν προκαλούν εθισμό και μπορεί να διακοπούν με ευκολία όταν αυτό κριθεί απαραίτητο από το γιατρό .
Τα αγχολυτικά οι βενζοδιαζεπίνες, οπως και τα υπνωτικα πρέπει να χορηγούνται για όσο το δυνατόν λιγότερες ημέρες και σίγουρα όχι περισσότερο από μερικές εβδομάδες μέχρι να δράσουν τα ενδεδειγμένα για τη θεραπεία της συγκεκριμένης ψυχικής νόσου φάρμακα, όπως π.χ. τα αντικαταθλιπτικά.
Ο εθισμός στά αγχολυτικά μπορεί να γίνει και με σχετικά μικρές δόσεις αν τα λαμβάνει κανείς για περίπου 2 μήνες
Ένα από τα πιο συχνά συνταγογραφούμενα από αυτά, η αλπραζολάμη τυχαίνει να είναι και από τα πιο εθιστικά.
Πρόκειται , για μία από τις πιο ισχυρές βενζοδιαζεπίνες, δηλαδή από τα πιο βαριά φάρμακα αυτού του είδους και έχει και πολύ μικρή ημιζωή βραχεία δράση και προκαλεί εύκολα ανοχή, έτσι ώστε ο ασθενής να χρειάζεται συνεχώς όλο και μεγαλύτερη δόση για να έχει το ίδιο αποτέλεσμα και τελικά να εθίζεται σ’ αυτό.
Αλλο αρνητικό στοιχειο, είναι ότι επειδή έχει βραχεια δράση, το άγχος μπορεί να επανεμφανιστεί σε χειρότερη μορφή και ονομάζεται rebound anxiety.
Αυτό φυσικά μπορεί να κάνει και την ανάγκη κάποιου για την αλπραζολάμη πιο έντονη για να θεραπεύσει το άγχος που η ίδια επιδείνωσε και συμβάλλει μ’ αυτόν τον τρόπο στον εθισμό του.
Η απεξάρτηση από αυτό το φάρμακο είναι πολύ δύσκολη και απαιτεί τακτική ψυχιατρική παρακολούθηση.
Η αντιστοίχιση της δόσης της αλπραζολάμης με άλλα φάρμακα ειναι : το 0.5 mg αλπραζολάμης ,σε 5-6 mg βρωμαζεπάμης εμπορική ονομασία Lexotanil ένα φάρμακο που χρησιμοποιεί κατά διαστήματα το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού.
Δηλαδή, κάποιος που παίρνει 2 mg αλπραζολάμης την ημέρα είναι σαν να παίρνει τη γιγάντια δόση των 20-24 mg βρωμαζεπάμης την ημέρα
Αυτή η γνώση για την αντιστοίχιση των δόσεων αυτών των φαρμάκων είναι διαθέσιμη από τα τέλη της δεκαετίας του 1980.
Το ίδιο συμβαίνει με τα υπνωτικά τα οποία προκαλούν επίσης εξάρτηση και ανοχή με αποτέλεσμα μετά από κάποιο καιρό είτε να χρειάζεται ο ασθενής μεγαλύτερη δόση για να πετύχει το ίδιο αποτέλεσμα, είτε μετά τη διακοπή τους να επανεμφανίζεται η αϋπνία σε πιο σοβαρή μορφή, rebound insomnia, δηλαδή αϋπνία που επανέρχεται δριμύτερη μετά τη διακοπή του φαρμάκου.
Σήμερα δεν υπάρχει λόγος χορήγησης εθιστικών φαρμάκων για την αϋπνία, γιατί υπάρχουν στην ψυχιατρική απολύτως ασφαλή και αποτελεσματικά φάρμακα, τα οποία δεν προκαλούν εθισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου