ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ ΣΩΜΑΤΟΤΥΠΟΣ

Ατομα με δύο συγκεκριμένους σωματότυπους έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο του παχέος εντέρου συγκριτικά με άτομα με άλλους σωματότυπους.

Οι ερευνητές αξιολόγησαν το σχήμα του σώματος και τις γενετικές τάσεις σε χιλιάδες ανθρώπους αναφορικά με τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου.

Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι ο καρκίνος του εντέρου είναι 

η δεύτερη κύρια αιτία θανάτου από καρκίνο στις ΗΠΑ, 

με περίπου 150.000 νέες περιπτώσεις να διαγιγνώσκονται κάθε χρόνο.

Ο κίνδυνος να εμφανίσει κάποιος τη νόσο κατά τη διάρκεια της ζωής είναι 1 στους 23 για τους άνδρες και 

1 στις 25 για τις γυναίκες, 

αν και άλλοι παράγοντες παίζουν επίσης ρόλο στην πιθανότητα εμφάνισης της νόσου, κυρίως οι επιλογές του τρόπου ζωής.

Το 2016, άλλη ομάδα ερευνητών βρήκε στοιχεία που συνδέουν την παχυσαρκία γενικά και την κεντρική παχυσαρκία στους ψηλούς ανθρώπους, με μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου. 

Τώρα οι ερευνητές μελέτησαν πολύ μεγαλύτερη ομάδα ανθρώπων.

Η μελέτη, η οποία είναι η μεγαλύτερη του είδους της μέχρι σήμερα, περιελάμβανε τη συλλογή και μελέτη δεδομένων που συλλέχθηκαν από 550.000 εγγεγραμμένους στη Biobank του Ηνωμένου Βασιλείου. Μελέτησαν επίσης δείγματα ιστών που συλλέχθηκαν από επιπλέον 800 δωρητές.

Διαπίστωσαν ότι 

οι ψηλοί άνθρωποι με σωματότυπο «μήλο», που σημαίνει ότι έχουν μια τάση να παίρνουν βάρος γύρω από τη μέση, είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο του παχέος εντέρου από ό,τι οι άνθρωποι με άλλα γενετικά κωδικοποιημένα σχήματα σώματος.

Διαπίστωσαν επίσης ότι 

οι ψηλοί άνθρωποι με σωματότυπο «μήλο» έτειναν να έχουν περισσότερα προβλήματα υγείας που σχετίζονται με το πεπτικό σύστημα.

Οι άνθρωποι που έφεραν γονίδια που αύξαναν τις πιθανότητες να γίνουν παχύσαρκοι λόγω ανθυγιεινής διατροφής, ήταν επίσης πιο επιρρεπείς στην ανάπτυξη της νόσου. Οι ειδικοί σημείωσαν επίσης ότι οι δύο σωματότυποι είχαν μοναδικές μοριακές οδούς προς τη νόσο που καθοδηγούνταν από ορισμένα γενετικά πρότυπα.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Science Advances.

ΠΗΓΗ: www.onmed.gr