ΠΝΕΥΜΟΝΟ-ΓΑΣΤΡΙΚΟ...ΝΕΥΡΟ ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΑΤΕ

 

Το Πνευμονογαστρικό Νεύρο,

(Vagus Nerve)

το δέκατο κρανιακό νεύρο (X),

είναι το μακρύτερο και πιο διακλαδισμένο νεύρο του σώματος.

Ξεκινά από τον εγκεφαλικό φλοιό κατεβαίνει μέσω του λαιμού, του θώρακα και της κοιλιακής χώρας, νευρώνοντας ζωτικά όργανα.

Ελέγχει ζωτικές παρασυμπαθητικές λειτουργίες:

Επιβραδύνει τον καρδιακό ρυθμό

Διεγείρει την πέψη

Ελέγχει τη φωνή και την κατάποση

Επικοινωνεί με το ήπαρ, τους πνεύμονες και το έντερο

Είναι ακομη κλειδί για τον άξονα εντέρου-εγκεφαλου, συνδέοντας τη συναισθηματική και τη σωματική υγεία.

Στο ανθρώπινο σώμα υπάρχει μια σιωπηλή οδός, ένας κεντρικός κορμός που ξεκινά από τον εγκέφαλο και κατεβαίνει βαθιά.

Καθώς προχωρά, απλώνει τις διακλαδώσεις του προς την καρδιά, τους πνεύμονες, το στομάχι, το ήπαρ και το έντερο.

Αυτός ο κορμός είναι το πνευμονογαστρικό νεύρο – το δέκατο κρανιακό νεύρο, το πιο μακρύ και πολυσύνθετο απ’ όλα.

Η Γέφυρα που Ενώνει Νου, Καρδιά και Σώμα

Δεν είναι απλώς μια καλωδίωση· είναι η γέφυρα που μεταφέρει αδιάκοπα μηνύματα:

Ο εγκέφαλος στέλνει οδηγίες στα όργανα, κι αυτα απαντούν στον εγκέφαλο.

Ετσι ο άνθρωπος υπάρχει σε μια αδιάλειπτη επικοινωνία με τον ίδιο του τον εαυτό.

Το πνευμονογαστρικό

αποτελεί το βασικό αγωγό του παρασυμπαθητικού νευρικού συστήματος – που μας επιτρέπει

να ξεκουραζόμαστε, να χωνεύουμε, να θεραπευόμαστε.

Ρυθμίζει:

τον καρδιακό ρυθμό, κρατώντας την καρδιά σε ισορροπία,την αναπνοή, κάνοντάς την βαθύτερη όταν υπάρχει γαλήνη,την πέψη, επιτρέποντας στο στομάχι και στο έντερο να λειτουργούν ομαλά,

την ανοσοποιητική ισορροπία, μειώνοντας τη φλεγμονή και βοηθώντας την άμυνα του οργανισμού.

Είναι εντυπωσιακό ότι περίπου το 80% των νευρικών ινών του είναι αισθητικές – δηλαδή μεταφέρουν πληροφορίες από τα όργανα προς τον εγκέφαλο.

Αυτό σημαίνει ότι ο εγκέφαλος

δεν είναι ο κυρίαρχος που δίνει διαταγές, αλλά ο δέκτης που ακούει τις ανάγκες του σώματος.

Η ποιητική του διάσταση

Αν το δούμε πέρα από την ανατομία, το πνευμονογαστρικό είναι σαν ένα ποτάμι φωτός που διατρέχει το σώμα.

Όταν το στρες κυριαρχεί, το ποτάμι φουσκώνει, γεμίζει καταιγίδα.

Όταν όμως αναπνέουμε βαθιά,

όταν λεμε μια προσευχή,

όταν αγκαλιάζουμε έναν άνθρωπο ή όταν αφήνουμε το τραγούδι να βγει από μέσα μας,

τότε το ποτάμι γαληνεύει.

Είναι το νεύρο που υπενθυμίζει

ότι η καρδιά και το στομάχι μιλούν στον εγκέφαλο,

ότι η λογική δεν είναι αποκομμένη από το σώμα, αλλά δεμένη με χιλιάδες αόρατες χορδές.

Είναι ο άγγελος που ρυθμίζει την αναπνοή μας τη νύχτα, που ησυχάζει την καρδιά μετά από ένα δάκρυ, που αφήνει την κοιλιά να χαλαρώσει ύστερα από μια αγωνία.

Το πνευμονογαστρικό στην καθημερινότητα

Το θαύμα είναι ότι μπορούμε να

το ενεργοποιήσουμε συνειδητά, να

το καλέσουμε να δουλέψει για μας:

Με βαθιά, αργή αναπνοή, ειδικά με μακρύτερη εκπνοή.

Με ψαλμωδία που δονεί τον λάρυγγα.

Με προσευχή , που φέρνει ηρεμία στο νου.

Με κρύο νερό στο πρόσωπο, που διεγείρει την παρασυμπαθητική λειτουργία.

Με τρυφερή ανθρώπινη επαφή, μιαν αγκαλιά ή άγγιγμα ενός χεριού.

Όλες αυτές οι πρακτικές είναι στην πραγματικότητα ένας διάλογος

με το πνευμονογαστρικό.

Είναι σαν να του ψιθυρίζουμε:

είμαι ασφαλής, μπορείς να χαλαρώσεις.

Η μυστική αρμονία

Το πνευμονογαστρικό δεν αφορα απλώς νευρολογία.

Είναι η μυστική αρμονία που μας δείχνει ότι ο άνθρωπος δεν είναι χωρισμένος σε μέρη, αλλά ένας ενιαίος οργανισμός

νους, καρδιά και σώμα

υφαίνονται σε έναν ιστό αδιάσπαστο.

Και τότε η επιστήμη μετατρέπεται σε ποίηση.

Γιατί μέσα σ αυτό το νεύρο ανακαλύπτουμε ότι

η θεραπεία δεν είναι κάτι εξωτερικό· είναι γραμμένη μέσα μας, σε κάθε ανάσα, σε κάθε χτύπο της καρδιάς, σε κάθε κύμα της αναπνοής.

Το πνευμονογαστρικό είναι η θεϊκή γέφυρα που μας επιστρέφει ξανά και ξανά στον εαυτό μας, στη γαλήνη και στην πληρότητα.