Η ΦΛΕΓΜΟΝΗ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ

 

Πισω απο οποιαδηποτε νοσηροτητα  τον καρκίνο, τα καρδιαγγειακα , τον διαβήτη ΙΙ, το μεταβολικό σύνδρομο, ή το χαος των αυτοάνοσων, παντα κρυβεται καποια  φλεγμονή. 

Ακριβως ενας σοφος μηχανισμος που στη βαση του ειναι προστατευτικός . 

Κι ομως αποδεικνυεται πως, η ηπια φλεγμονη αποτελει τον πιο σοβαρό παράγοντα για κάθε χρόνια Νοσο. 

Ψαχνοντας βρισκεις, ότι πίσω από αυτή τη διαταραχή αυτη κρυβεται παντα το άγχος , αλλά και διάφορες ησσονος σημασιας αλλα υπαρκτες ψυχικές διαταραχές,  

η οργή, η έχθρα, η θλίψη, η κακία, η πικρία, μια υφερπουσα ενοχή, η ντροπή κυρίως δε ο  φόβος θανατου. 

Μιλαμε για εναν φαύλο κύκλο άγχους  από τον οποίον  είναι δύσκολο να ξεφύγουμε, και που  ξεκινά συνηθως  με απλά πράγματα όπως είναι μια αϋπνία που επιμενει, η κακή διάθεση,  η κούραση και που οδηγεί σε  εθιστικές συμπεριφορές για να καταληξει σε καποια απ τις νοσηροτητες που προαναφερθησαν. 

Τελικος αποδεκτης συνηθως ο καρκινος..

Ενα γενετικό λάθος που μπορεί να οδηγήσει σε ασθένεια, συνηθως φτανει σε ποσοστο 5 τοις εκατό . 

Το 95 %  από τα γενετικά λάθη που προκαλούν  μια ασθένεια στην πραγματικότητα απλα αυξάνουν τον κίνδυνο ασθένειας, αλλ ομως δεν τον προκαλούν. 

Ο κίνδυνος παρουσιαζεται σε υπεδαφος  φλεγμονής. 

Μπορουμε να  προλαβουμε το άγχος;  

Τα πιο απλά πράγματα είναι 

ο ύπνος, το περπατημα και η υγιεινή διατροφή. 

Το φαγητό μας προαγει ή προλαμβανει τη φλεγμονή. 

Το ίδιο και τα συναισθήματα μας αυτα του  θυμού, εχθρότητας, μνησικακίας  ενοχων, ντροπής, φόβου θανατου που ολα προκαλουν φλεγμονή.

Ετσι καταληγουμε πως 

Το πανδημο άγχος είναι η αιτία όχι μόνο μιας προσωπικής ασθένειας, αλλά τελικά και της βίας. 

Ο κόσμος γυρω μας δεν είναι παρα  μια προβολή του συλλογικού μας άγχους . 

Τα πάντα από τον πόλεμο μέχρι την τρομοκρατία . Όλα είναι  αντανάκλαση του άγχους μας.

Κανονας ζωης : 

Διωχνουμε το αγχος. Βλεποντας την τρελλα που επικρατει σημερα παγκοσμια , νοιωθουμε πως  ο κόσμος είναι καταδικασμένος, αλλά δεν αγχώνομαι, το προσπερνω. 

Το αγχος  ξεκινά με απλά πράγματα Μια  αϋπνία που επιμενει, η κακή διάθεση, ο φόβος, η κούραση.

Ολα αργά ή γρήγορα οδηγουν σε εθιστικές συμπεριφορές, οπως υπερβολική κατανάλωση αλκοολ για μια περίοδο ετών. 

Τελικά καταληγουμε σε όλες τις ασθένειες, από  δερματικά εξανθήματα έως τον τελικο  καρκίνο.

Το αστειο στην ιστορια ειναι οτι  οι γιατροί είναι αυτοί που αγχώνονται περισσότερο. 

Προσεξτε τωρα  

Όσο  ο καρδιακός σας ρυθμός ποικίλλει από στιγμή σε στιγμή , δείχνει ότι είστε πιο ευπροσάρμοστοι και ευέλικτοι. 

Εάν ο καρδιακός ρυθμός είναι  σταθερός από ρυθμό σε παλμό, μοιαζει σαν έναν στρατό που πηγαίνει στον πόλεμο. 

Κατι που σημαίνει υπερβολική εκκριση αδρεναλίνης. 

Όσο μεγαλύτερη η μεταβλητότητα του καρδιακού  παλμού, τόσο πιο ευέλικτοι, πιο προσαρμοστικοί, ευκολότεροι είστε. 

Κατ αρχας : 

Μαθαίνεις να διαχειρίζεσαι το άγχος σου , καπως όπως μαθαίνεις να κάνεις ποδήλατο. 

Όλα μαθαίνονται. 

Όλοι πρέπει να ξέρουν πώς , αλλά δεν το κάνουν. 

Να που υπαρχει σύνδεση μυαλού-σώματος

Το μυαλό, το ανοσοποιητικό σύστημα, το ενδοκρινικό σύστημα,  το μικροβίωμα,όλα είναι αλληλένδετα. 

Δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ  μυαλού εγκεφάλου  ανοσοποιητικού  ενδοκρινικού συστήματος, μικροβιώματος και του γονιδιώματός  

Και τώρα υπάρχει αυτή η νέα επιστήμη που ονομάζεται επιγενετική. 

Είναι και η κατανόηση αυτού που ονομάζουμε συνείδηση.  

Λεμε το δύσκολο πρόβλημα της συνείδησης. 

Ποιο είναι το  πρόβλημα της συνείδησης; 

Μερικοί άνθρωποι θα έλεγαν ότι είναι στον εγκέφαλο. 

Πού συμβαίνει η εμπειρία στο σώμα σας; 

Δεν είναι στον εγκέφαλό σου. 

Πού συμβαίνει η φαντασία; 

Δεν είναι στον εγκέφαλο. 

Ο εγκέφαλος καταγράφει την εμπειρία  εσείς, έχετε αυτή την εμπειρία. 

Στις παλιές παραδόσεις, χρησιμοποιούσαν τη λέξη πνεύμα ή ψυχή γι αυτό το μέρος της ύπαρξής μας, και η επιστήμη δεν χρησιμοποιεί αυτούς τους όρους. 

Η επιστήμη δεν χρειάζεται να αντιμετωπίσει τη συνείδηση. 

Τι είναι η συνείδηση; 

Πώς δημιουργεί αντίληψη ή σκέψη ή φαντασία ή δημιουργικότητα ή διορατικότητα ή διαίσθηση; 

Ποια είναι λοιπόν η βάση της ψυχικής και σωματικής εμπειρίας; 

Νομίζω ότι αυτό που ονομάζουμε φυσικός κόσμος στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. 

Ο φυσικός κόσμος είναι μια ερμηνεία αισθήσεων, εικόνων, συναισθημάτων και σκέψεων, που με τη σειρά τους είναι εκφράσεις της συνείδησης. 

Έτσι, η συνείδηση ​​είναι το κλειδί για να ξεπεράσουμε τα κατασκευάσματα της γέννησης, του θανάτου, της μετά θάνατον ζωής, του Θεού. όλα αυτά.

Δεν υπάρχει φυσικός κόσμος. 

Είναι ακριβώς πώς το αντιλαμβάνεστε

Και καθορίζεται επίσης από το εξαρτημένο μυαλό σας, αν αυτή η κατάσταση ήταν θρησκευτική, ή πολιτιστική, ή οικονομική ή εθνική... Οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τον κόσμο με διαφορετικούς τρόπους.